Yakın aralıklarla kansere yakalanan 3 kardeş 10 yıldır verdikleri ömür gayretini kazandı

İstanbul’da yaşayan Yuva çifti, 2015 yılında 1,5 yaşındaki oğulları Mislinan’ın boynunda oluşan şişlik nedeniyle hastaneye başvurdu.

Yapılan analizler sonucu lenfoma (lenf kanseri) teşhisi konulan ve Erzurum’da tedavisine başlanan Mislinan, kemoterapi almaya başladı.

Aile, bu süreçte 2,5 yaşındaki Havva Ziya’nın da karnında oluşan şişlik üzerine hastaneye başvurdu. Yapılan analizler sonrası kardeşinden 2 ay sonra Havva Ziya’ya da lenfoma teşhisi konuldu.

Ailenin isteği üzerine iki kardeşin tedavisine İstanbul’da devam edildi.

Kemoterapi tedavisi gören 3 kardeşin de durumu ağırlaşıp, hekimlerin acil donör bulunması gerektiğini söylemesi üzerine, uyumlu bulunan anne Refika Yuva, Havva Işık ve Mislinan’a donör oldu.

Anne Refika Yuva, 2015 yılında Erzurum’da yaşarken, oğlu Mislinan’ın boynunda oluşan şişlik nedeniyle gittikleri hastanede enfeksiyon nedeniyle yatışının yapıldığını, 2 ay süren tedavinin akabinde da lenfoma teşhisi konulduğunu söyledi.

Yuva, hekimlerin teşhisin akabinde durumu makus olan Mislinan’ın acil kemoterapi alması gerektiğini söylemesi üzerine kendi istekleriyle oğullarının İstanbul’a sevkinin yapıldığını belirtti.

Çok şiddetli bir sürece girdiklerini tabir eden Yuva, “Zor bir süreçti. Kanser nedir, kemoterapi nedir bilmiyoruz. Birinci kere başımıza gelmiş. Şu an 11 yaşında olan oğlum Mislinan, Erzurum’da 3 kür kemoterapi aldı. İki ay sonra da 2,5 yaşındaki kızımın karnı şişmeye başladı, hastaneye götürdük. Analizler yapıldı, biyopsi oldu. Ona da lenfoma teşhisi konuldu. İki ay ortayla kızım Havva Parıltı da kansere yakalandı.” diye konuştu.

Yuva, o süreçte çocuklarının sıhhat durumlarının çok makus olduğunu, daima ateşlerinin çıktığını, kilo kaydettiklerini ve kemoterapi nedeniyle saçlarının dökülmeye başladığını anlatarak, şunları söyledi:

“Çok çaresizdim, çok güç süreçlerden geçtim. Erzurum’dan İstanbul’a sevk ettiler. Havva Parıltı birinci kürünü İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi’nde aldı. İkisi de kemoterapi aldı. Saçları döküldü, çok sinirlilerdi, dayanamıyorlardı. Ben Allah’tan yardım istiyordum. Mislinan’ın 3 sefer hastalığı nüksetti, durumu çok berbattı. Havva Ziya’nın da hastalığı 1 yılda 2 kez nüksetti. Mislinan’a otolog nakil yapıldı, nakil tutmadı, daha çok kötüleşti. Tabipler ‘Durumu kritik, ağır bakıma alacağız,’ dediler. Sağlık Bakanlığı onay verince ilaç getirildi, onunla tekrar hayata döndü. Havva Ziya’da otolog nakil oldu, hastalığı tekrar nüksetti onda da nakil tutmadı. “

En büyük oğlu 7 yaşındaki Abdulsamet’te de 2 yıl sonra kimi belirtiler çıktığını, tabiplerin kemik iliği nakli yapılması gerektiğini söylediğini söz eden Yuva, şöyle devam etti:

“Donör aradık. Abdulsamet ve Havva Ziya’ya ben donör oldum. Çok güç bir süreçti, donör olmak da çok sıkıntı bir süreçti. Onlar için gayret ettim. Mislinan’a da donör bulabildik. 10 yıl kanserle çaba ettik. 3 çocuğum da kanseri atlattı. Şu an rutin denetimlere gidiyoruz. Üçü de okula gidiyor, çok başarılılar, karneleri daima taktir geliyor. Kanserle savaşan insanları gördüğümde ağlıyorlardı, daima üzgün görüyordum, çaresizlik içindelerdi. Benim başıma geldiğinde ben de öyleydim lakin benim 3 çocuğum kansere yakalanınca baktım biz çabada uygun gidiyoruz, güçlüyüz, ayaktayız” dedi.

Refika Yuva, çocukları kanserle uğraş eden hastanede tanıştığı arkadaşlarına da daima moral vermeye çalıştığını belirterek, şöyle konuştu.

“Arkadaşlarıma, ‘Ayakta olun, bu çocukların size muhtaçlığı var, siz güçlü olmazsanız bu çocuklara kim bakacak.’ dedim, onlara moral verdim. Ben hastaneye giderken daima güçlü oldum, hastam varmış üzere gitmezdim. Arkadaşlarım da daima ‘3 çocuğun hasta nasıl moralin yüksek.’ kaygısı. Çocuklarım kemoterapi alırken çok asabilerdi, artık ‘Sen daima gayret verdin, emek sarf ettin, biz de büyüyünce seni utandırmayacağız, okuyup meslek sahibi olacağız.’ diyorlar. Havva Parıltı mimar, Mislinan pilot, Abdulsamet de hayvanları çok seviyor, veteriner tabip olmak istiyor. Tek duam yeterli olmaları, sağlıklı olmaları. Arkadaşlarıma da daima dua ediyorum. Arkadaşlarımın çocuklarını kaybettiğini gördüm lakin düşmedim, ayakta kalmaya çalıştım, daima dua ettim.”

Bu süreçte Kansersiz Ömür Derneğinin de daima yanlarında olduğunu kaydeden Yuva, “Çok hoş etkinlikler yapıyorlar, çocuklarımı götürüyorum, çok memnun oluyorlar. Daima onlarla eğlendiler, güldüler, kanserle savaşanların daima yanında oldular.” dedi.

Yuva, çocukları kanserle savaşan ailelere, “Hiçbir vakit makûs düşünmesinler. Her vakit hayata hoş baksınlar. Umutla yaşasınlar, dua etsinler, müspet olsunlar. Ben hiçbir vakit moralimi bozmadım. Hiçbir vakit umutlarını yitirmesinler, başarabilirler.” tavsiyesinde bulundu.

Kansersiz Yaşam Derneği (KAYD) Başkanı Dida Kaymaz, kanserin yalnızca bireyin değil, tüm ailenin yaşadığı büyük bir imtihan olduğunu belirterek, dernek olarak aileyi bir bütün olarak ele aldıklarını, yalnızca hastaya değil, anneden kardeşe kadar herkese dokunan bir dayanak sistemi kurduklarını söyledi.

Kaymaz, kamu hastanelerinde kurdukları oyun ve eğitim alanlarında vazife yapan psikologların, oyun ablalarıyla birlikte hem çocukların hem de ebeveynlerin moralini yüksek tutmaya çalıştığını anlattı.

Ayrıca annelere özel küme terapileri ve eğitimler düzenlediklerini aktaran Kaymaz, maddi zorluklarla çaba eden aileler için ise Aile Ömür Takviye Fonu kapsamında tertipli nakdi takviye, besin kartı, kıyafet ve eğitim takviyesi sunduklarını belirtti.

Yuva ailesi üzere olayların derinden etkilediğini tabir eden Kaymaz, şunları kaydetti:

“Tıbbi olarak bu kadar az görülen genetik ya da çevresel yatkınlıklarda, yalnızca hastalığı değil travmayı da birlikte taşıyoruz. Tıpkı meskende 3 çocuğun da lenfoma tanısı alması, başlı başına bir travmadır ve çok kapsamlı bir takviye planı gerektirir. Bu cins durumlarda aileye özel ruhsal takviye, hukuksal danışmanlık, eğitim bursları ve tam kapsamlı toplumsal dayanak planları oluşturuyoruz. Yuva ailesi, bizim için sadece bir istatistik değil, birlikte ağladığımız, birlikte umut ettiğimiz, birlikte iyileştiğimiz gerçek bir aile. Kansersiz Ömür Derneği olarak onların yanındayız ve hep olacağız.”